Wouter.
“Al mijn persoonlijke eigenschappen zijn terug te vinden in mijn tatoeage. Daar ben ik enorm trots op”
Verschillende gebeurtenissen, mensen of groepen kunnen bepalend zijn in een mensenleven. Ze kunnen je sturen, vormen en maken tot de persoon dat je bent. Voor Wouter Cleuren (29) waren deze bepalende momenten zijn jaren bij de scouts. Hij combineerde zijn interesse voor zwaardere muziek met zijn zaterdagnamiddagen op de scouts. Van nieuwe vrienden maken tot evenementen organiseren en van kinderen entertainen tot verantwoordelijkheden opnemen: scouts was een goede leerschool voor Wouter. Zijn scoutscarrière was in die mate zo belangrijk voor hem dat hij zijn scoutstotem enkele jaren geleden liet tatoeëren op zijn borstkas.
Wouter, zoals bij veel scouts heb je in je tienerjaren een totem gekregen: een hoogtepunt voor veel leden in hun scoutscarrière. Hoe kijk je terug op het krijgen van je totem?
“Doorheen mijn scoutsjaren heb ik verschillende totems gekregen. Op mijn zestien kreeg ik een eerste dier toegewezen, in mijn geval een saterhoen. De kenmerken van dat dier kwamen op dat moment het best overeen met mijn persoonlijkheid. De saterhoen was een voorwaardelijke totem die doorheen de jaren nog kon veranderen naargelang je zelf als scouts ook nog veranderd. Mijn uiteindelijke totem is een arend geworden. Dat is uiteraard een meer imponerend dier dan een fazantachtige. Ik ben
enorm blij met mijn totem en de eigenschappen dat het dier uitdraagt: kalm, leergierig, moedig… In mijn laatste jaar als lid kreeg ik dan ook mijn voortotem; één bepalende eigenschap die jou als persoon typeert. In mijn geval is dit het woord ‘trouw’ geworden. Dat maakt dat ik sinds mijn achttiende binnen de scouts verderga als ‘trouwe arend’. Ik grijp vaak terug naar mijn totem om te kijken welke eigenschappen mij nu echt ‘maken’ als persoon aangezien er veel eigenschappen van de arend zijn die mij echt typeren.”
Je hebt uiteindelijk besloten om je scoutstotem te laten tatoeëren. Vanwaar is dat idee gekomen?
“Ik ben altijd al enorm hard bezig geweest met tatoeages en de wereld daarrond door mijn muziekinteresses. Ik luisterde voornamelijk naar de iets ‘hardere’ muziekgenres als punk, metal, gitaar hardcore en uiteindelijk ook heavy metal. De typische bandleden van die muziekgroepen hebben allemaal tatoeages wat uiteraard ene grote indruk nalaat. Als puber zoek je zelf ook idolen op en toevallig hadden er een paar een tatoeage op hun borst. Één van mijn grootste, toenmalige idolen, had een tatoeage van een arend met wijd gespreide vleugels. Dus vanaf het moment dat ik de totem ‘arend’ kreeg, wist ik dat ik iets dergelijks wou laten zetten. Na jaren gezeur bij mijn ouders voor die tatoeage en het zelf volwassener worden, heb ik de tatoeage enkele jaren geleden effectief laten zetten.”
​
Kan je wat meer vertellen over het ontwerp van je tatoeage?
“Er bestaan veel verschillende soorten tatoeages van een arend vergezeld met een slangenhals. Meestal heeft deze tatoeage als bedoeling om het ‘slechte’ en ‘kwade’ tegenover elkaar te zetten. Voor mij heeft het ontwerp een heel andere betekenis. Vanuit mijn muziekinteresses én vanuit mijn scoutsjaren en totem als achtergrond was de keuze voor de arend vrij duidelijk. Ook de locatie, mijn borstkas, is geïnspireerd op tatoeages van idolen. Wat de slangenhals betreft is de betekenis volledig terug te vinden bij mijn carrière als scoutsleider. Ik heb vijf jaar lang in leiding gestaan bij de ‘welpen’: een tak waarbij de leiding allemaal een Jungleboeknaam toegewezen krijgt. Mijn roepnaam was ‘Kaa’, de venijnige slang uit het Jungleboekverhaal. Ik heb die roepnaam altijd behouden en sta bij veel leden enkel bekend als Kaa. Aangezien Kaa een python is in het verhaal, heb ik specifiek gevraagd aan mijn tatoeëerder om mijn slangenhals als python te tatoeëren. Mijn tatoeage is dus eigenlijk een perfecte samenkomst van mijn liefde voor muziek en mijn jaren binnen de scouts, zowel als lid als leiding. Al mijn persoonlijke eigenschappen zijn op die manier terug te vinden in mijn tatoeage. Daar ben ik enorm trots op."
"Ik ben dankbaar dat mijn ouders me naar de scouts hebben gestuurd"
​
Heb je dan ook voor een specifieke tatoeagestijl gekozen?
“Ik ben blij dat mijn ouders lang hebben tegengestribbeld wanneer het aankwam op mijn tatoeage. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik enkele jaren heb kunnen nadenken over het exacte ontwerp en de exacte stijl van de tatoeage. Ik heb gekozen voor de neoklassieke stijl; de old school manier van tatoeëren maar dan in een vernieuwd jasje. Ik heb altijd al meer naar deze stijl geneigd. Daarnaast heb ik ervoor gekozen om mijn tatoeage in kleur te laten zetten. Dit om de simpele reden dat ik beide dieren, zowel de arend als de python, zo goed mogelijk tot leven wou laten komen. Aangezien ik een ‘gewone’ arend ben en geen zwart-witte zeearend, was het een logische keuze om de arend in mijn tatoeage met bruintinten in te laten kleuren.”
​
Zoals je eerder al vertelde is je tatoeage een samenkomst van je muziekinteresses en je jaren bij de scouts. Kan je wat meer vertellen over je scoutsjaren in het algemeen? Hoe heb je die beleefd?
“Zoals veel kinderen heb ik er op jonge leeftijd niet zelf voor gekozen om te starten met de scouts. Mijn ouders hadden besloten dat ik eens moest gaan proberen bij een jeugdbeweging. Daar ben ik ze nu enorm dankbaar voor. Na drie jaar in de ene scouts gezeten te hebben ben ik veranderd omdat al mijn andere vrienden naar een andere scouts gingen. Mede ook omdat zowel mijn broer als zijn vrienden lid waren van die andere scouts. Ik ben er jaren lid geweest, heb er vijf jaar in leiding gestaan en heb daar ondertussen ook mijn scoutscarrière in schoonheid afgesloten.”
Wat heb je allemaal overgehouden aan je jaren bij de scouts?
“Het belangrijkste dat ik eraan heb overgehouden zijn mijn beste vrienden. Omdat je samen in dezelfde levensfases zit, groei je als het ware samen op. Zowel binnen de scouts als daarbuiten op school. Ondanks dat je zelf tijdens je tienerjaren veel veranderd, en de dynamiek binnen de school en scouts mee veranderen, zijn de scoutsvrienden er op eender welk moment in dat veranderingsproces wel altijd geweest. Je zag elkaar iedere zaterdag, ging op latere leeftijd daarnaast ook samen uit. Dat maakt dat je een enorm sterke band met elkaar krijgt. Ik ben als het ware samen met mijn beste vrienden opgegroeid van een onwetende zesjarige die startte in de scouts tot een volwassen dertiger die jaren in leiding heeft gestaan. Het contact met mijn scoutsvrienden wordt nog altijd goed onderhouden. Zo gaan we bv. ieder jaar op weekend met alle oud-leiding. Scouts was en is een belangrijk deel uit mijn leven en dat zal ook altijd zo blijven.”
​
Zijn er naast sociale contacten nog andere dingen die je hebt overgehouden aan je scoutsjaren?
“Binnen onze scouts werd er enorm hard gefocust en gedrild op het aanleren van vaardigheden. Discipline en verantwoordelijkheid werden dan ook hoog in het vaandel gedragen. Al tijdens onze jaren als lid werden we stevig klaargestoomd om ooit mee in de leidingploeg te stappen. Onbewust heb ik veel dingen geleerd. Dit kan gaan van vuur maken en sjorren tot vergaderen in groep en organisatorische taken op zich nemen. Die vaardigheden neem ik zeker mee in mijn verdere leven.”
