Romah.
"Waar je ook komt, je zal altijd mensen hebben die je aanstaren alsof je een of andere alien bent"
Mensen kunnen op verschillende manieren reageren op tatoeages. Ze kunnen zowel positief als negatief benaderd en ontvangen worden. Toch, wanneer een tatoeage op een prominente plek op het lichaam staat, zoals op het gezicht, maken mensen overwegend meer negatieve opmerkingen. Dat beaamt ook Romah (29). Ze is professioneel piercer en tatoeëerder en ondervindt op dagelijks basis de gevolgen van haar tatoeages. Romah heeft naast lichaamsversieringen op haar armen, benen en borst, ook verschillende gezichtstatoeages. “Ik heb ze laten zetten omdat ik ze esthetisch heel mooi vond. Toch zijn gezichtstatoeages helaas nog enorm taboe.”
​
“Ik snap op zich waar het taboe de dag van vandaag nog vandaan komt, aangezien mensen met gezichtstatoeages er namelijk vaak meer intimiderend uitzien dan mensen zonder. Toch is het belangrijk om te weten dat wij wel enorm benaderbaar zijn. Daarnaast wordt ook vaak je ‘kunnen’ gelinkt aan je uiterlijk. In mijn geval wordt mijn kunnen dan specifiek gelinkt aan mijn tatoeages. Dat idee mag van mij de wereld uit verdwijnen.”
​
Heb jij ook het gevoel dat mensen je minder snel durven benaderen omdat je misschien meer intimiderend overkomt?
“Dat hangt enorm hard af van de reden waarom ze me benaderen. Of zouden willen benaderen liever. Ik word heel veel aangesproken op straat, zowel door mensen die iets positief willen zeggen als door irritante mensen met stomme opmerkingen. Ik heb al vaak gemerkt dat dit in mijn geval vooral oudere mannen zijn. Zij maken vaak
de opmerking ‘vind je dat nu nog wel normaal, hoe je eruit ziet’. Toch zijn er ook positieve verhalen van ontmoetingen. Zo stapte er onlangs een omaatje op me af. Mijn eerste gedachte was ‘oh nee’, aangezien de oudere generaties vaak iets conservatiever zijn op vlak van experimenteren met je uiterlijk. Uiteindelijk was mijn eerste gedachte fout en kwam ze enkel zeggen dat ze het chapeau vond dat ik zo kleurrijk en versierd door het leven ging. Ik ben dus zeker wel benaderbaar. Al denk ik ook wel dat mensen met het idee zitten dat wanneer je er uitziet zoals ik, je er ook maar moet tegen kunnen dat mensen je aanspreken. Zowel op positieve als negatieve manieren.”
​
Krijg je nog met veel andere stereotypen te maken over mensen met gezichtstatoeages?
“Heel veel mensen denken als ze mij zien dat ik een enorm feestbeest ben die graag drinkt, rookt en drugs doet. Dat zijn mensen die mij absoluut niet kennen. Zo drink ik geen alcohol, doe ik geen drugs en doe ik niet liever dan thuisblijven om boeken te lezen. Wanneer ik dat aan die mensen vertel, schrikken ze altijd een beetje op aangezien dat compleet het tegenovergestelde is van wat ze hadden verwacht. Ik heb ook vaak klanten in mijn tatoeagestudio die zeggen ‘Amai, eigenlijk ben jij wel echt vriendelijk he’. Ik vraag me dan altijd af wat hun eerste gedachte over mij was. Mensen zitten vaak met het idee dat mensen met gezichtstatoeages koud en kil zijn, terwijl dat absoluut niet is hoe ik ben. In mijn geval kan je alle stereotypen over mensen met gezichtstatoeages weerleggen of zelfs omgekeerd toepassen.”
​
​
"Ik ben het ondertussen zo gewoon dat mensen me aankijken en over me praten, dat ik me er nog maar weinig van aantrek"
Ondervind je door je gezichtstatoeages dan ook gevolgen op professioneel vlak?
“Ik heb het geluk dat mijn job in de tatoeagesector is. Op dat vlak maakte het dus niet veel uit dat ik gezichtstatoeages heb. Ik heb bv. nooit moeilijkheden ondervonden tijdens het solliciteren aangezien ik mijn job als professioneel piercer en tatoeëerder al had. Toch merk je wel dat mensen heel snel oordelen. Waar je ook komt, je zal altijd mensen hebben die je aanstaren alsof je een of andere alien bent. Ik kan me dus wel voorstellen dat wanneer je geen vast werk hebt, het effectief wel een probleem met zich meebrengt om te solliciteren. Ondanks ik op professioneel vlak dus veel geluk heb gehad, maak ik dagelijks wel dingen mee met mensen die toch per se iets moeten zeggen of moeten roepen.”
​
Zoals je zelf aangeeft krijg je dagelijks te maken met opmerkingen. Welke rol speelt de context waarin dingen worden gezegd op dat vlak?
“De context is enorm belangrijk. Heel veel hangt af van de manier waarop er opmerkingen worden gemaakt of dingen tegen me worden gezegd. Sommige mensen brengen vriendelijk aan dat ik hun verwachtingen absoluut niet inlos. Dat bedoel ik dan in de zin van: ik drink geen alcohol, ben geen feestbeest en lees graag boeken. Ik weerleg hun stereotiepe gedachten volledig. Andere mensen zijn dan weer enorm onbeschoft. Bij die mensen krijg ik vaak het gevoel dat ze niet nadenken voor ze iets over hun tong laten rollen. De manier en het moment waarop opmerkingen worden gemaakt, maken of dat de opmerking een grote impact op me zal hebben of niet.”
Hoe ga je om met situaties waarin je je absoluut niet comfortabel voelt door bv. gekonkelfoes of misplaatste opmerkingen?
“Ik ben het ondertussen zo gewoon dat mensen kijken en fluisteren, dat ik me daar momenteel nog maar weinig van aantrek. Het is ook weer de manier waarop iets wordt gezegd of gedaan dat maakt dat ik me het aantrek of niet. Wanneer ik merk dat kinderen lichtjes opkijken van mijn uiterlijk, kan ik uiteraard wel begrip opbrengen voor hun reactie. Ik vind het dan wel de taak van de ouders om de kinderen aan te leren om niet te oordelen over mensen op basis van hun uiterlijk. Als mensen blijven staren, roddelen en wijzen, denk ik in mezelf gewoon ‘doe eens normaal’. Van zodra ik vind dat de situatie echt niet meer oké is, spreek ik die mensen aan op een vriendelijke manier. Ik vind dat zij mogen weten dat ik me in dergelijke situaties niet op mijn gemak voel.”
